Op 7 juni spraken we af om onze achttiende tocht te rijden. Ik heb een uur in de file gestaan om tot bij Ann te geraken. Het maakte me zenuwachtig. Toen ik uiteindelijk aangekomen was, vertrokken we meteen naar het Rivierenhof. Ik genoot van de weg daarheen. Buitenlucht deed mij goed, want ik was oververhit. De natuur in het park deed goed. We dronken iets en daarna reden we naar huis. Mijn vervoer stond weer in de file. Bij Ann dronk ik lekkere soep. Wanneer mijn soep op was, kwam mijn vervoer aan. Ook in het naar huis gaan, stond ik een uur in de file.
Op maandag 22 november zijn wij weeral op tocht geweest. Toen ik bij Ann toekwam, zag ik haar klaarmaken. Ik wachtte buiten. Wij vertrokken richting het Middelheimpark. Na een kort afstandje kwam ik Pjotr tegen. Dat was heel leuk, maar wel toevallig. Op dit moment namen we al een pauze om even te praten. Pjotr vertelde aan Ann dat ik de meter was van zijn jongste broer Thorsten. Ik vond de manier waarop hij het aan Ann vertelde hartverwarmend. Na zijn uitleg zetten wij onze tocht verder. We reden over de brug van de autosnelweg en natuurlijk was het weeral file. Na een uur arriveerden wij aan het Middelheimpark. De taverne waar we voordien gezeten hadden, was gesloten. Geen getreur, we hebben een ander cafeetje gevonden waar we terecht konden. Terwijl we iets dronken, hebben wij een goed gesprek gehad. Wanneer onze drankjes op waren, vertrokken we terug naar het huis van Ann. Om niet dezelfde weg te moeten rijden namen we een beetje een andere weg. Het was ook al donker aan het worden. We zijn veilig aangekomen. Het was weer een kei toffe namiddag.
Reacties