Tocht 2

Op zondag 22 september reden we naar Boechout. Ik ben op voorhand op verkenning geweest. Om met Ann rekening  te houden, besloot ik om de minst heuvelige route te nemen. Dit vond ze een goed plan. De minst heuvelige route was dan ook de  makkelijkste route om te rijden. Deze route had één brugje waar we over moesten geraken. Vanaf het moment dat we daarover waren, moesten we altijd rechtdoor rijden. In Boechout zijn we iets gaan drinken in het Gildenhuis. Een begeleidster die in het woonhuis werkt waar ik woon, kwam samen met ons iets drinken. Zodra Ann en ik uitgerust waren vertrokken we weer richting Edegem. Op het steilere stuk probeerde ik of het mogelijk was om Ann vooruit te duwen met mijn voeten. Het lukte me! Dat  geeft ons de mogelijkheid om een beetje verder dan 5km heen en 5km terug te rijden. De terugweg was vooral bergaf. Hierdoor waren we snel thuis.
We hebben veel plezier gemaakt. We reden 10km.
               
       
            

Reacties

Anoniem zei…
fantastish hoe jullie dit samen doen!!!
5 oktober 2019 om 12:31
gerda zei…
Twee vrolijke dames op pad. Ik ben benieuwd waar dit jullie allemaal brengt!
5 oktober 2019 om 12:33
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

tocht16

Afbeelding
Op maandag 28 maart zijn Ann en ik onze zestiende tocht gaan rijden. Zoals gewoonlijk vertrokken we bij Ann. Onze tocht ging naar park spoor Noord. Ik vertelde dat mama geopereerd was, waardoor we ze niet gingen zien. Ik mocht haar veel beterschap wensen. Ik reed ergens een straat te vroeg in. Hierdoor kregen we een straat waar we nog niet doorgereden hadden. In het Badhuis stopten we om even iets te drinken. We hadden grote dorst. Ik stuurde een bericht naar de chauffeur om te zeggen dat ik een beetje later was. Toen ons drankje op was reden we naar het huis van Ann. Het was langer licht. Dit vonden we heel aangenaam en veiliger. Het was een mooie tocht. De chauffeur zei: "Het was file. Ik ben hier pas, want het was overal file."                                                                                                                                                                                          
Meer lezen

INLEIDING

Afbeelding
Waarom ongeveer 10 km? Ann is zeer moeilijk te been. Als ze op haar krukken hangt, kan ze kleine stapjes zetten. Eind mei kocht ze bij de firma Berkelbike haar hand-voetfiets. Toen ging er voor haar een nieuwe wereld open! Na veel oefenen kan ze ongeveer 10 km fietsen als ze een namiddag tijd heeft. En dat wil ze nu 25 keer doen, geassisteerd door Marijke. Waarom Marijke? Marijke doet graag kilometers. Ze rijdt door het leven in een knalgele elektronische rolstoel. Zij stippelt de tochten uit, rijdt op kop en houdt de blog bij. Ze vindt het een avontuur. Waarom 25 ritjes? Wij zijn twee dames die actief lid zijn van de vrouwenvereniging Persephone. Persephone timmert sinds 1995 aan de weg naar volwaardig burgerschap voor vrouwen met een handicap. Ons motto luidt ‘Wij, vrouwen met een handicap, kunnen verbazend veel!’. Vzw Persephone bestaat in 2020 25 jaar … … en wil dat vieren met het project ZICHTBAARHEID. Met een combinatie van foto’s, film, dans en muziek gaan wij –
Meer lezen

Tocht 10

Afbeelding
 Op maandag 16 augustus gingen we naar Park Spoor Noord. Ik ging met aangepast vervoer naar Ann thuis. Toen ik er aankwam, zag ik haar zitten met de deur open en kwam naar buiten. Deze keer reed ze op kop, omdat we een omweg moesten maken. Zonder omweg zou het geen 10km zijn. Het was een tocht waar veel verkeer was. Op het  voetpad stond er een wagen van dakenwerken. We konden juist tussen de elektriciteitskast en de wagen, echt op de millimeter. Nadien waren er verderop werken, dus gingen even op het fietspad om over te steken. We reden langs het Centraal-station. Ik vond het een mooie weg. Toen Ann de weg niet meer goed wist, zette ik de GPS op. Het was niet ver meer. Zodra we in Park Spoor Noord waren, belde ik mama op, Ze kwam langs. We gingen in de hangar iets drinken. Ik at bitterballen en ze namen iets om te drinken. We vonden het heel leuk dat mama er was. Het regende vanaf toen tot we terug waren.  Op de oversteekplaatsen heb ik Ann geduwd. We waren twee waterkiekens bij aanko
Meer lezen