Op 7 juni spraken we af om onze achttiende tocht te rijden. Ik heb een uur in de file gestaan om tot bij Ann te geraken. Het maakte me zenuwachtig. Toen ik uiteindelijk aangekomen was, vertrokken we meteen naar het Rivierenhof. Ik genoot van de weg daarheen. Buitenlucht deed mij goed, want ik was oververhit. De natuur in het park deed goed. We dronken iets en daarna reden we naar huis. Mijn vervoer stond weer in de file. Bij Ann dronk ik lekkere soep. Wanneer mijn soep op was, kwam mijn vervoer aan. Ook in het naar huis gaan, stond ik een uur in de file.
Op maandag 28 maart zijn Ann en ik onze zestiende tocht gaan rijden. Zoals gewoonlijk vertrokken we bij Ann. Onze tocht ging naar park spoor Noord. Ik vertelde dat mama geopereerd was, waardoor we ze niet gingen zien. Ik mocht haar veel beterschap wensen. Ik reed ergens een straat te vroeg in. Hierdoor kregen we een straat waar we nog niet doorgereden hadden. In het Badhuis stopten we om even iets te drinken. We hadden grote dorst. Ik stuurde een bericht naar de chauffeur om te zeggen dat ik een beetje later was. Toen ons drankje op was reden we naar het huis van Ann. Het was langer licht. Dit vonden we heel aangenaam en veiliger. Het was een mooie tocht. De chauffeur zei: "Het was file. Ik ben hier pas, want het was overal file." ...
Na een lange tijd zijn Ann en ik op zondag 2 februari terug op pad geweest. We gingen naar Boechout. Buiten was er ontzettend veel wind, maar dit hield ons niet tegen om te vertrekken. We reden op ons gemakje. Het café waar we vorige keer zaten, was nu gesloten. Geen getreur, want wij gingen naar café California. Ik scheurde van de honger, dus ik bestelde een schotel kaas-vlees. Ann at de kaas op en ik het vlees. Ik heb enorm genoten. Nadien reden we terug huiswaarts. Het was een geslaagde tocht van 10 kilometer.
Reacties
En is er weer een stop met bitterballen?
👍👍
Tante Maria