Ann en Marijke fietsen

 Op 13 december reden we naar het Rivierenhof. Het weer was goed. Hierdoor konden we buiten zitten om iets te drinken. De meeuwen kwamen aan onze tafel zitten. Door mijn onwillekeurige bewegingen vlogen ze steeds weg. Ik denk dat de meeuwen bang waren van de bewegingen. Ik ben goed in meeuwen verjagen. Ik at zoute chips. Ann dronk een thee.  Wanneer we alles op hadden, reden we huiswaarts.

 Op maandag 30 mei gingen we naar Middelheimpark. We hadden geluk met het weer. Ann reed voor mij. Ik moest ergens stoppen, want het was rood licht. Dit riep ik naar haar, want ze kon wel oversteken. Toen we aan het Middelheimpark waren, zagen we een mevrouw met een mooie baby in een kinderwagen. Ze wilde voor ons een foto trekken. Nadien zetten we onze tocht verder en namen een pauze op een terrasje. Ik had zin in chips, maar dit verkochten ze niet. Toen besloot ik bitterballen te eten. We genoten ervan. Ik kwam iemand tegen die ik kende. Na een lange pauze reden we huiswaarts. We vonden het weer een geslaagde tocht.

Op maandag 28 maart zijn Ann en ik onze zestiende tocht gaan rijden. Zoals gewoonlijk vertrokken we bij Ann. Onze tocht ging naar park spoor Noord. Ik vertelde dat mama geopereerd was, waardoor we ze niet gingen zien. Ik mocht haar veel beterschap wensen. Ik reed ergens een straat te vroeg in. Hierdoor kregen we een straat waar we nog niet doorgereden hadden. In het Badhuis stopten we om even iets te drinken. We hadden grote dorst. Ik stuurde een bericht naar de chauffeur om te zeggen dat ik een beetje later was. Toen ons drankje op was reden we naar het huis van Ann. Het was langer licht. Dit vonden we heel aangenaam en veiliger. Het was een mooie tocht. De chauffeur zei: "Het was file. Ik ben hier pas, want het was overal file."                                                                                                                                                                                          

 Maandag 29 november zijn we vertrokken bij  Ann. Deze keer zijn  we naar Park Spoor Noord gereden. We zijn via Centraal Station gereden. Aan het Station kreeg ik telefoon, waardoor we even stopten. Zodra er werd ingelegd, reden we verder. Op een bepaald moment sloeg ik een straat te vroeg af. Geen ramp, we kenden de weg. We kwamen aan bij Park Spoor Noord. Daar genoten we van het groen. Opnieuw kreeg ik telefoon, dus we hielden terug een stop. Het was een kort telefoontje. Wanneer dit telefoontje afgerond was, reden we in één stuk door naar 't Badhuis. Het was niet ver meer vanwaar we waren. Mama  woont echt achter 't Badhuis, dus ze kwam samen met ons iets drinken. Uit het niets, kwamen er stukjes gebak. Ik snoepte ook nog chips. We hebben ons goed geamuseerd. Toen alles op was, reden we terug. Toen was het reeds donker aan 't worden. Ann had ergens niet gezien dat er een hek stond van werken. Ze reed er lichtjes tegen. Ik schoot in de lach. Het was gewoon grappig. We kwa

Op maandag    22 november zijn wij weeral op tocht geweest. Toen ik bij Ann toekwam, zag ik haar klaarmaken. Ik wachtte buiten. Wij vertrokken richting het Middelheimpark. Na een kort afstandje kwam ik Pjotr tegen. Dat was heel leuk, maar wel toevallig. Op dit moment namen we al een pauze om even te praten. Pjotr vertelde aan Ann dat ik de meter was van zijn jongste broer Thorsten. Ik vond de manier waarop hij het aan Ann vertelde hartverwarmend. Na zijn uitleg zetten wij     onze tocht verder. We reden over de brug van de autosnelweg en natuurlijk was het weeral file. Na een uur arriveerden wij aan het Middelheimpark. De taverne waar we voordien gezeten hadden, was gesloten. Geen getreur, we hebben een ander cafeetje gevonden waar we terecht konden. Terwijl we iets dronken, hebben wij een goed gesprek gehad. Wanneer onze drankjes op waren, vertrokken we terug naar het huis van Ann. Om niet dezelfde weg te moeten rijden namen we een beetje een andere weg. Het was ook al donker aan het

Van vrijdag 3 tot 6 september waren we met de groep aan zee in Nieuwpoort. Op zondag 5 september deden we aan zee onze tocht. We reden van Nieuwpoort naar Oostduinkerke. Onderweg kwam ik een man tegen die gedronken had. Hij zei tegen mij: "Ik hou van u." Ik vond dat heel raar! Ik reed verder. Een eindje verderop stond de zelfde man er weer, maar nu bleef ik rijden. Ik wilde hem zo snel mogelijk kwijtspelen. Dat is gelukt! We gingen met de groep iets drinken en snoepen. Ik at een overheerlijke pannenkoek. Nadien reden we terug langs een andere weg. Het was bijna altijd rechtdoor. Op een bepaald moment kwamen we aan een moeilijk stuk.  Gelukkig kwamen er twee voorbijgangers voorbij. Ze hielpen Ann even over een heuveltje. Toen we aankwamen bij het verblijf, waren we blij en de groep ook. Zalig was het

Op maandag 30 augustus vertrokken we bij Ann. We reden naar het Rivierenhof in Deurne. Het eerste stuk was gekend. Toen we naar Park Spoor Noord gingen, namen we dat stuk ook. We sloegen nu niet af naar het Centraal Station, maar  reden rechtdoor. Op het moment waar we over een brug moesten, hielp ik Ann. Na een uur kwamen we aan. Ik  ben een natuurmens en genoot van de mooie natuur. We gingen samen ene pakken. Een tafel was gereserveerd. Van het ene moment op de andere zorgde de garçon ervoor dat die tafel niet meer gereserveerd was. Wij  vonden dit gek, maar wel vriendelijk. Op het terras dronk ik iets en at een zakje paprika chips. Ondertussen deden we een deugddoende babbel. Nadien vertrokken we huiswaarts. Het was een zeer leuke tocht!!

 Beste mensen, Maandag 30 augustus gaan we tocht 11 rijden. We hopen op mooi weer.

 Op maandag 16 augustus gingen we naar Park Spoor Noord. Ik ging met aangepast vervoer naar Ann thuis. Toen ik er aankwam, zag ik haar zitten met de deur open en kwam naar buiten. Deze keer reed ze op kop, omdat we een omweg moesten maken. Zonder omweg zou het geen 10km zijn. Het was een tocht waar veel verkeer was. Op het  voetpad stond er een wagen van dakenwerken. We konden juist tussen de elektriciteitskast en de wagen, echt op de millimeter. Nadien waren er verderop werken, dus gingen even op het fietspad om over te steken. We reden langs het Centraal-station. Ik vond het een mooie weg. Toen Ann de weg niet meer goed wist, zette ik de GPS op. Het was niet ver meer. Zodra we in Park Spoor Noord waren, belde ik mama op, Ze kwam langs. We gingen in de hangar iets drinken. Ik at bitterballen en ze namen iets om te drinken. We vonden het heel leuk dat mama er was. Het regende vanaf toen tot we terug waren.  Op de oversteekplaatsen heb ik Ann geduwd. We waren twee waterkiekens bij aanko

Maandag 16 augustus rijden we opnieuw 10km.  

Op woensdag 4 augustus reden we onze negende tocht. Ons vertrekpunt was dit keer bij Ann thuis. Ik ben met vervoer naar Ann gegaan. Toen ik was uitgeladen, stond ze startklaar op het voetpad. Ik stelde voor om een regencape mee te nemen, want de buienradar gaf regen aan. Dit vond ze een goed plan. Ik was rats vergeten om mijn smartphone op te laden. Gelukkig had ik een powerbank bij om hem op te laden. Toch vertrokken we. Zoals gewoonlijk was het een heel gezellige sfeer! Er was een weggetje met een paar bomen waar we inreden. Een auto kwam sneller dan het mocht aangereden. Het was verschietachtig. Het liep goed af! Ann had een goede reflex en kon opzij gaan. De auto remde ook. We reden verder en kwamen bij een atletiekpiste. Tja, daar stonden we dan. Mijn smartphone was reeds voor meer dan de helft opgeladen. Ik reed nu terug op kop.  Uiteindelijk arriveerden we in het Middelheimpark. Wij gingen iets drinken. Ik at een croque-Monsieur. Toen onze drankjes op waren, vertrokken we terug

    Morgen 4 augustus gaan Ann en ik onze negende tocht rijden.  Het komt ervan, oef!

 Hallo iedereen, Normaal reden we vandaag. Wegens de weersvoorspellingen besloten we om onze tocht uit te stellen. Als het weer het toelaat, rijden we op zaterdag 7 augustus onze negende tocht.

 Beste mensen, Na een lange tijd gaan Ann en ik terug op pad. We plannen onze negende tocht op zondag 25 juli 2021 en vertrekken in Antwerpen. We gaan naar het Middelheimpark.

 Ann en ik wensen jullie allemaal een zalig Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar. Wanneer Corona achter de rug is, gaan we weer terug op pad. We kunnen nog geen exacte datum prikken. We zijn nog gezond.

Wegens Corona kunnen we voorlopig niet gaan fietsen. Ik zit tot 19 april binnen.

Op zondag 1 maart gingen we op pad. We reden naar brasserie Ter Linden in Mortsel. We zijn niet rechtstreeks gegaan. Ik koos om een wandeling te maken in het park aan De Romeinse Put. Er stonden mensen met mekaar te praten. Daaraan vroegen we om een foto te maken. De meneer kende me. Hij heeft een praatje met ons gemaakt. Nadien reden we verder. Ik koos een  veilig pad, omdat ik niet wilde dat Ann in de vijver belandde. Ik koos brasserie Ter Linden om eens ergens anders te stoppen. In deze brasserie werkte een zalige mevrouw. Ze hielp ons waarmee we hulp nodig hadden en sprak tegen ons. Toen Ann even weg was, bestelde ik reeds bitterballen. Ze werden in de helft gesneden,  Zodra Ann terug was, kon ik de bitterballen eten. Nadien gingen we terug. We reden 10km.

Ann en ik besloten om niet te rijden in  de storm. Als het niet meer stormt, gaan we op pad.

Na een lange tijd zijn Ann en ik op zondag 2 februari terug op pad geweest. We gingen naar Boechout. Buiten was er ontzettend veel wind, maar dit hield ons niet tegen om te vertrekken. We reden op ons gemakje. Het café waar we vorige keer zaten, was nu gesloten. Geen getreur, want wij gingen naar café California. Ik scheurde van de honger, dus ik bestelde een schotel kaas-vlees. Ann at de kaas op en ik het vlees. Ik heb enorm genoten. Nadien reden we terug huiswaarts. Het was een geslaagde tocht van 10 kilometer.

Zondag gaan Ann en ik weer op pad.

Op 1 december gingen we naar Zoete Hoeksken te Mortsel. De tocht verliep vlot. Het was ijskoud. Met handschoenen kan ik onmogelijk met mijn elektronische rolwagen rijden. Ik heb een overheerlijke pannenkoek gegeten. Ik had honger! Mijn handen ontdooiden tegen dat we terug vertrokken. We zijn langs een andere weg naar huis gereden. Qua afstand was dat hetzelfde. Ik heb de weg gekozen met het meeste licht. Wij kwamen goed thuis. We hebben 10km  gedaan.

Op zondag 17 november zijn Ann en ik terug naar Waarloos gereden. Het was veel te koud om buiten te zitten. Het vriendelijk personeel van brasserie Gozar hielp Ann naar het toilet te gaan. Ondertussen hielpen ze me binnen. Het was één hoge drempel. Ze zijn erin geslaagd om mij binnen te krijgen. Ik bewonderde hoe het er binnen uitzag. We warmden op. Ik dronk iets fris en Ann iets warm. Toen we het terug warm hadden, reden we naar huis. Het was al donker. Ik had  de slappe lach. Wij hebben 12.6km gedaan.

Op zondag 10 november zijn Ann en ik terug op pad geweest. We fietsten terug naar De Lindekens te Wilrijk. Dit keer hadden we geen pech. Ik reed zoals gewoonlijk voorop om de weg te wijzen. We hebben in het heengaan de mooiste route genomen. Het was heel gezellig. Het was mooi weer, waardoor wij buiten konden zitten. Ann dronk een tonic en ik een cola.  Wij zijn in het donker terug naar huis gegaan. Onderweg zagen we de volle maan. Op de plaats waar ik ze goed kon bewonderen, stopte ik en bleef er even van genieten. Zo mooi vond ik dat! We kwamen goed thuis. Ik had wel koud, maar dat hoort erbij. Niet erg. Het was een leuke namiddag. We reden 11.2km.

Op zaterdag 5 oktober zijn we naar De Lindekes te Wilrijk gereden. Toen we wilden vertrekken, ontdekte Ann dat haar ketting eraf was. Ze belde naar de VAB. Een uurtje later was de wegenwacht bij ons. Hij legde de ketting er weer op en daarna vertrokken we. Na een tijdje viel de ketting er opnieuw af. We besloten om toch verder te rijden. Ik duwde haar door met mijn voetsteunen tegen haar rugsteun te rijden. Voor Ann was het jammer dat ze zelf niet kon fietsen. Toch amusseerden we ons. We hebben veel gelachen. We kregen binnen een tafel waar we er ene pakten. Wanneer we uitgerust waren, reden we terug naar Edegem. Om het me makkelijk te maken, namen we een weg zonder veel bochten. Onderweg kwamen we een goede vriendin van me tegen. Ze probeerde om de ketting er weer op te leggen, maar dat ging niet. We zijn goed thuisgekomen.  We reden 11,2km in totaal.